Το μολυβένιο στρατιωτάκι

Και μια και τα παιδάκια σας (και οι φίλες δασκάλες του blog) δεν έχουν σχολείο, ας κλείσουμε τον Μάρτιο με ένα κλασσικό Παραμύθι. Το μολυβένιο στρατιωτάκι.
Σας φιλώ πολύ.
Π.

[audio:http://www.fileden.com/files/2009/9/2/2562339/4.8.To_molivenio_stratiotaki.mp3]

Έγραψε ο Παραμυθάς στην κατηγορία Παραμύθια με ήχο στις30 Μαρτίου 2010

13 Σχόλια στο “Το μολυβένιο στρατιωτάκι”

      marilia
      31 Μαρτίου 10 στις 17:57

      Εγώ δε φιλάω, γιατί έχω, λέει, ίωση και πολλά μικρόβια και μ’ έχουν όλοι σε κάποια απόσταση. 🙁 Σνιιιιιιιιιιφ!

      Άντε, φιλάκι πιξελωτό, που ‘ναι ακίνδυνο! 😉 ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑΑΑΑΑΑΑΑα!!!!

      Καραπιπέρης Γιάννης
      31 Μαρτίου 10 στις 19:05

      Ίσως ο μεγαλύτερος «Παραμυθάς» όλων των εποχών(καλά, μετά από σένα 😉 ) ο Άντερσεν…γλυκιά μελαγχολία, συγκίνηση και ειλικρίνεια πάνω απ’όλα.

      Α, και μέρες που έρχονται, δώστε λίγο προσοχή και αγάπη σε όλους αυτούς που είναι μόνοι τους στη ζωή, ειδικά τους ηλικιωμένους. Ένα δωράκι ή μια πρόσκληση για φαγητό στο τραπέζι σας δεν ξέρετε τι χαρά θα τους δώσει…

      amalia
      1 Απριλίου 10 στις 15:08

      Καλή Ανάσταση σε όλους με υγεία και πολύ αγάπη να ζεσταίνει τις καρδιές μας.

      dimitrisp
      1 Απριλίου 10 στις 22:33

      ακόμη δεν καταφέραμε να βρούμε χρόνο να ευχαριστηθούμε το παραμύθι…
      από αύριο όμως… 🙂
      πολλά Φιλιά!
      καλή Ανάσταση σε όλους!

      Καραπιπέρης Γιάννης
      2 Απριλίου 10 στις 10:33

      Tυχαίο ? Σαν σήμερα 2 Απριλίου του 1805 γεννήθηκε ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Έχει αφιέρωμα ο «γούγλης» (google ντε!) για τα 205ά του γενέθλια. Διαβάστε λίγο για τη ζωή του, και προσπεράστε τυχόν κακοήθειες που έχουν γραφτεί από «φυσιολογικούς» αναλυτές.
      Τα παραμύθια του τα έχετε ακούσει ή διαβάσει όλοι λίγο πολύ… Αξίζει τώρα που μεγαλώσατε να τα αναλύσετε εις βάθος, γιατί οι αλληγορίες που κρύβουν παραμένουν πάντα επίκαιρες.

      http://www.youtube.com/watch?v=_7GwIZAQTGs&feature=related

      Έχω όμως να δώσω μια συμβουλή στα μολυβένια στρατιωτάκια…. Μην περιμένετε απλά να έρθει να σας βρει και να σας πάρει στα χέρια της μια αγνή καρδια…..
      Σηκωθείτε, έστω και με ένα πόδι, και διασχίστε τον κόσμο και ψαξτε να βρείτε την χαμένη καρδιά των ονείρων σας… Είναι καλύτερο να αναζητούν δυο άνθρωποι το ίδιο πράγμα, γιατί αυξάνονται οι πιθανότητες να το βρουν κάποια στιγμή…..

      να-τασσσάκι
      3 Απριλίου 10 στις 9:09

      Λοιπόν, «περάσαμε» να σας ευχηθούμε Καλή Ανάσταση
      (το παλιο-onthego δεν πιάνει καλά εδώ που είμαστε, αλλά είναι το πρώτο σχόλιο που γράφουμε απ’ αυτό)

      Φιλιά, και καλημέρες!
      😉

      Άκης
      3 Απριλίου 10 στις 13:03

      Επειδή το mail της μαμάς τα ‘χει παίξει,
      (και η σύνδεση δεν είναι πολύ καλή)
      είπα να σας ευχαριστήσω από εδώ
      (τα έφαγα τα κουλουράκια 😉 )

      Φιλάκια Παραμυθά!

      Fwtino_Asteraki
      11 Απριλίου 10 στις 1:20

      Έχω ακούσει άπειρες φορές το συγκεκριμένο παραμύθι αλλά αυτό είναι το κάτι άλλο…ευχαριστώ!
      Καληνύχτα και καλό ξημέρωμα με άπειρα μάκιααααααα! 😀

      Λία
      22 Ιανουαρίου 13 στις 0:26

      Αγαπημένε μου παραμυθά….!
      Είμαι σήμερα 30 ετών και ψάχνοντας να βρω γλυκές αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία σκέφτηκα εσένα.Και να που έχεις blog! Οι αφηγήσεις σου μου έκαναν παρέα κάθε βράδυ όταν έπεφτα να κοιμηθώ….Ακόμη και σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν ήθελα να γαληνέψω έβαζα την κασέτα και ηρεμούσα.
      Σε ευχαριστώ για τις εικόνες που με έκανες να φαντάζομαι ως παιδί ακούγοντας τη φωνή σου, σε ευχαριστώ για την τρυφερότητα που σπέρνεις στις παιδικές ψυχές!

      Με αγάπη,

      Λία- Αθήνα

Σχολιάστε