Χρόνια πολλά Μαρία, με ένα τραγούδι
Καθώς σκεφτόμουν τι post να γράψω για τα γενέθλια της κορούλας μου, σήμερα 28 του μήνα, θυμήθηκα ένα τραγούδι που έχω συνδέσει μέσα μου μαζί της, κι έτσι αποφάσισα να φτιάξω και μια καινούργια κατηγορία posts , που την ονόμασα, “Τραγούδια που αγάπησα”. Το τραγούδι αυτό το έχω ξαναβάλει, σε παλιότερο post με τίτλο το χαϊδευτικό της, “Bibix”, που ήταν πάλι για γενέθλιά της. Αυτή τη φορά το βρήκα όχι σε βίντεο κλιπ, αλλά με τα λόγια να περνούν στην οθόνη. Το πρώτο τραγούδι, λοιπόν, σ’ αυτή την κατηγορία, είναι το “Everybody hurts” των REM. Το τραγούδι αυτό του 1992 (ουπς, πριν 20 χρόνια!), το πρωτάκουσα στην Αγγλία, στο σπίτι της Μαρίας στο Maidstone, το 1993, την πρώτη χρονιά που είχε μπει εκεί στο Πανεπιστήμιο. Δεν ξέρω πώς έγινε ο συνειρμός ακριβώς, αλλά με τους πρώτους στίχους του τραγουδιού που άκουσα τότε, συνδέθηκα με την εποχή που είχαμε χωρίσει με τη μητέρα της. Κάνοντας κλικ στον τίτλο εδώ, μπορείτε να δείτε ένα παλιό post το, “Αν φύγεις μπαμπά, θ’αυτοκτονήσω“, που είναι σχετικό. Παρόλο που ένα πετυχημένο διαζύγιο είναι προτιμότερο από ένα αποτυχημένο γάμο, παρόλο που τα παιδιά είναι καλύτερα να μεγαλώνουν μέσα στην αλήθεια και όχι στο ψέμα, στην ησυχία και όχι στους καυγάδες, ζωντανά και όχι συμβατικά και καθωσπρεπίστικα, ωστόσο πάντα -ακόμα κι ένα ήρεμο και ήσυχο διαζύγιο- τα πληγώνει. Ίσως όχι όσο ένας άγριος χωρισμός με καυγάδες και άλλες αθλιότητες των μεγάλων μπροστά στα παιδιά τους, αλλά πάντως πληγώνει. Όταν πρωτάκουσα αυτό το τραγούδι, θυμήθηκα την μελαγχολία που είχε η Μαρία τον πρώτο καιρό, γιατί αργότερα, όταν είδε ότι κάθε Παρασκευοσαββατοκύριακο την περνάγαμε τα δυο μας, της έφτιαξε το κέφι. Έτσι λοιπόν, αυτό το τραγούδι -στίχοι και μουσική- άγγιξε κάποιες χορδές μέσα μου, και φαίνεται πως ακόμα τις αγγίζει. Και αποφάσισα να το ανεβάσω σήμερα εδώ σαν δώρο για τα γενέθλιά της. Είναι λίγο μελαγχολικό δώρο, αλλά τι να κάνουμε; Όλοι πληγώνουμε κάποιον κάποτε, όπως λέει και το τραγούδι. Μαζί είπα να βάλω και μια από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες της, που έχω βγάλει εγώ, λίγο πριν από εκείνη την εποχή, στα έξι της, στην πρώτη εκδρομή που κάναμε μόνοι μας οι δυο μας, και που -όπως φαίνεται από την έκφρασή της- διαισθανόταν τι θα συμβεί.
Και τώρα ακούστε το τραγούδι βλέποντας και τους στίχους του. Να πάρει η ευχή! Δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσω αυτό το τραγούδι και να μην συγκινηθώ… και πολύ μάλιστα.
Φιλάκια μωρό μου και να τα εκατοστήσεις.
Ο μπαμπάς
11 Σχόλια στο “Χρόνια πολλά Μαρία, με ένα τραγούδι”
marilia
28 Ιανουαρίου 12 στις 14:25Να ζήσεις, Μαρία και χρόνια πολλά
μεγάλη να γίνεις με άσπρα μαλλιά!
Παντού να σκορπίζεις της γνώσης το φως
κι όλοι να λένε: “Να μία σοφόοοοοοοοοοοος”!
Ε, τώρα πρέπει να φυσήξεις κεράκια και μετά… να κεράσεις τούρτα! 😉
Πολύχρονη κι ευτυχισμένη!
σμακ
Άιναφετς
28 Ιανουαρίου 12 στις 17:22Χρόνια πολλά Μαρία, με ένα ΑΦιλί, Α=Αληθινό καρδιάς! :))
δημήτρης
28 Ιανουαρίου 12 στις 18:57Να τη χαίρεσαι την κόρη σου.Να είναι καλά.
Χρόνια σου πολλά Μαρία.
Υπέροχο το τραγούδι.
Φιλιά.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ
28 Ιανουαρίου 12 στις 19:57Χρόνια πολλά Μαράκι!!!!
Ευγενία
28 Ιανουαρίου 12 στις 21:01Να είναι πάντα καλά και χαρούμενη. Να την χαιρόμαστε!
panigirtzou
29 Ιανουαρίου 12 στις 0:15χρόνια πολλά, τι συγκινητικό post και τι ωραίο τραγούδι, να τη χαίρονται λοιπόν όσοι την αγαπούν
Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης
29 Ιανουαρίου 12 στις 11:20Να την χαίρεσαι Νίκο μου. Πολύχρονη και ευτυχισμένη να είναι!!!
!!ΑΦ!!
Mika
30 Ιανουαρίου 12 στις 15:04Χρόνια της πολλά (αν και καθυστερημένα)!!!!
Με πέτυχες και μένα με αυτό το τραγούδι γιατί δεν είναι απλώς ένα απο τα αγαπημένα μου είναι που με συγκινεί και μένα για τους δικούς μου λόγους βέβαια.
Hengeo
30 Ιανουαρίου 12 στις 17:10Να την χαίρεσαι! 🙂
matha
22 Φεβρουαρίου 12 στις 20:27Αγαπημένε μου ξάδερφε , τα ευτυχισμένα παιδια θέλουν γονείς χωρΊς . είναι πολυ γλυκό και ανθρώπινο. Φιλιά Μάρθα (της Ροδάνθης). Στείλε mail να ανταλάξουμε τηλέφωνα
να-τασσάκι
28 Ιανουαρίου 12 στις 12:51Χρόνια της πολλά, λοιπόν -να την χαίρεσαι, χαζομπαμπά της!
🙂
Σμουτς!