Χρόνια πολλά Μαρία, με ένα τραγούδι

Καθώς σκεφτόμουν τι post να γράψω για τα γενέθλια της κορούλας μου, σήμερα 28 του μήνα, θυμήθηκα ένα τραγούδι που έχω συνδέσει μέσα μου μαζί της, κι έτσι αποφάσισα να φτιάξω και μια καινούργια κατηγορία posts , που την ονόμασα, “Τραγούδια που αγάπησα”. Το τραγούδι αυτό το έχω ξαναβάλει, σε παλιότερο post με τίτλο το χαϊδευτικό της, “Bibix”, που ήταν πάλι για γενέθλιά της. Αυτή τη φορά το βρήκα όχι σε βίντεο κλιπ,  αλλά με τα λόγια να περνούν στην οθόνη. Το πρώτο τραγούδι, λοιπόν, σ’ αυτή την κατηγορία, είναι το “Everybody hurts”  των REM. Το τραγούδι αυτό του 1992 (ουπς, πριν 20 χρόνια!), το πρωτάκουσα στην Αγγλία, στο σπίτι της Μαρίας στο Maidstone, το 1993, την πρώτη χρονιά που είχε μπει εκεί στο Πανεπιστήμιο. Δεν ξέρω πώς έγινε ο συνειρμός ακριβώς, αλλά με τους πρώτους στίχους του τραγουδιού που άκουσα τότε, συνδέθηκα με την εποχή που είχαμε χωρίσει με τη μητέρα της. Κάνοντας κλικ στον τίτλο εδώ, μπορείτε να δείτε ένα παλιό post το, “Αν φύγεις μπαμπά, θ’αυτοκτονήσω“, που είναι σχετικό. Παρόλο που ένα πετυχημένο διαζύγιο είναι προτιμότερο από ένα αποτυχημένο γάμο, παρόλο που τα παιδιά είναι καλύτερα να μεγαλώνουν μέσα στην αλήθεια και όχι στο ψέμα,  στην ησυχία και όχι στους καυγάδες, ζωντανά και όχι συμβατικά και καθωσπρεπίστικα, ωστόσο πάντα -ακόμα κι ένα ήρεμο και ήσυχο διαζύγιο- τα πληγώνει. Ίσως όχι όσο ένας άγριος χωρισμός με καυγάδες και άλλες αθλιότητες των μεγάλων μπροστά στα παιδιά τους, αλλά πάντως πληγώνει. Όταν πρωτάκουσα αυτό το τραγούδι, θυμήθηκα την μελαγχολία που είχε η Μαρία τον πρώτο καιρό, γιατί αργότερα, όταν είδε ότι κάθε Παρασκευοσαββατοκύριακο την περνάγαμε τα δυο μας, της έφτιαξε το κέφι. Έτσι λοιπόν, αυτό το τραγούδι -στίχοι και μουσική- άγγιξε κάποιες χορδές μέσα μου, και φαίνεται πως ακόμα τις αγγίζει.  Και αποφάσισα να το ανεβάσω σήμερα εδώ σαν δώρο για τα γενέθλιά της. Είναι λίγο μελαγχολικό δώρο, αλλά τι να κάνουμε; Όλοι πληγώνουμε κάποιον κάποτε, όπως λέει και το τραγούδι. Μαζί είπα να βάλω και μια από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες της, που έχω βγάλει εγώ, λίγο πριν από εκείνη την εποχή,  στα έξι της, στην πρώτη εκδρομή που κάναμε μόνοι μας  οι δυο μας, και που -όπως φαίνεται από την έκφρασή της-  διαισθανόταν τι θα συμβεί.

Και τώρα ακούστε το τραγούδι βλέποντας και τους στίχους του. Να πάρει η ευχή! Δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσω αυτό το τραγούδι και να μην συγκινηθώ… και πολύ μάλιστα.
Φιλάκια μωρό μου και να τα εκατοστήσεις.
Ο μπαμπάς

Έγραψε ο Παραμυθάς στην κατηγορία Τραγούδια που αγάπησα, Serendipity στις28 Ιανουαρίου 2012

11 σχόλια στο “Χρόνια πολλά Μαρία, με ένα τραγούδι”

Σχολιάστε