Άδεια για μια μέρα.
Ξέρω ότι σας είχα υποσχεθεί να γράφω μέχρι και σήμερα, αλλά θέλω άδεια για μια μέρα: σήμερα. Μι
α και μας έχετε γνωρίσει όλους σαν οικογένεια να σας πω ότι τη μισή εβδομάδα ήμουν μόνος στο γραφείο γιατί ο «μάστορας» είναι στην Πράγα (το βραβείο που κέρδισε για ένα διαφημιστικό του), αλλά η αδελφή του από την Τετάρτη ήταν νοσοκομείο για μια εγχείρηση στο γόνατο. Ήταν μια δύσκολη εβδομάδα και σήμερα είναι η πρώτη μέρα που θα κάτσω σπίτι ήσυχα. Επειδή μου έχει βγει όλο τα «μπαμπαδίστικο» (έως και «χαζο-«), θα ήθελα να σας βάλω δυο φωτογραφίες της – 7 και 8 χρονών – όπου έχει αρχίσει να φαίνεται ο μετέπειτα «τσαμπουκάς» της, που τότε «εκπαιδευόταν» να τον έχει. Ίσως το παράκανα, αλλά όλοι ή έστω οι πιο πολλοί γονείς, κάνουμε περισσότερα λάθη στην ανατροφή του πρώτου παιδιού από όσα στο δεύτερο.
Καλή εβδομάδα και… ναι «θα παίξει σεντόνι» όπως ζήτησε ένα από τα αγόρια.
Σας φιλώ πολύ κι ευχαριστώ για τις ευχές για τα γενέθλια.
Π.
9 Σχόλια στο “Άδεια για μια μέρα.”
natassaki
10 Φεβρουαρίου 08 στις 21:26Χεχεχε! Το ξέραμε για την Πράγα… 😉
Περαστικά στη Μαρία
(άντε, καιρός ήτανε για το σεντόνι!)
Καλό βράδυ -και καλή εβδομάδα!
Φιλιά 🙂
Yianna
11 Φεβρουαρίου 08 στις 2:52Περαστικουλια γρηγορα στην μικρη μας αδερφη, και καλα να περναει ο «μαστορας»…τα μαθαμε!…τα μαθαμε!
🙂
Vanda
11 Φεβρουαρίου 08 στις 13:11Μαράκι, αν δυσκολεύεσαι στο περπάτημα, ζήτα το γιλεκάκι απο τον Παραμυθά!! 😀
Περαστικά!
unamama
11 Φεβρουαρίου 08 στις 13:40σιδερενια η μαρια και παντα επιτυχιες στον κωνσταντινο!
υγ. μην σας αφησει ποτε το ‘μπαμπαδιστικο’…το εχουν αναγκη τα παιδια σας οσο χρονων και να ειναι : ))
Θεοδώρα
12 Φεβρουαρίου 08 στις 10:02Παραμυθά μου,
περαστικά στη Μαρία και φιλιά στο μάστορα-αδέλφι. Σίγουρα θα περνάει τέλεια και χαίρομαι πάρα πολύ για εκείνον.
Και κάτι άσχετο: πριν λίγο διάβασα εκείνο το φαιδρό σχόλιο (ξέρεις) που χρονολογείται στην αρχή δημιουργίας του blog ΜΑΣ (το «μας» το τονίζω). Δυστυχώς διαπιστώνω ότι υπάρχουν άπειρες ΚΛΙΝΙΚΕΣ περιπτώσεις ανθρώπων. Τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους. Πάντως η οικογένειά μας είναι πολύ μεγάλη και ενωμένη. Οπότε δεν πρέπει να μας χαλάει (το) τίποτα.
Επίσης θα δανειστώ την ιδέα την ιδέα για μία συνάντησή μας. Παραμυθά, κανόνισέ το, σε παρακαλώ. Ρίχνω ιδέα: Ενα Σάββατο, στην Πλάκα, ίσως, που είναι κεντρικό σημείο…Λέω εγώ τώρα…
Πολλά φιλιά!
Karellen
12 Φεβρουαρίου 08 στις 16:40Πάλι καθυστερημένα μπαίνω, ο ξενιτεμένος…
Εύχομαι σιδερένια η Μαρία!
Στον πολυταξιδεμένο και άρτι αφιχθέντα εκ Τσεχίας μάστορα τα είπα…
Καλό απόγευμα σε όλους!
xristi
13 Φεβρουαρίου 08 στις 0:09Κι’ άλλη καθυστερημένη.. (πάντα!!)
Περαστικά στη Μαρία, και να παραμείνει «τσαμπουκαλού » .. υπάρχει τέτοιο επίθετο ??
Φιλιά και καλό βράδυ
maria
13 Φεβρουαρίου 08 στις 13:06ουφ!
να μαι κι εγω..σήμερα είνα η πρώτη μέρα που είμαι κάπως καλά και κλείνω μια εβδομάδα από την εγχείρηση.
το γόνατο μια χαρά πάει αλλά δυστυχώς με τσάκισε η νάρκωση..δεν ξύπναγα με τίποτα και τρόμαξα τους γιατρούς..καλά να πάθουνε αφού δεν προσέξανε. τέλος καλό όλα καλά. σας ευχαριστώ πολύ αδερφάκια!!
xxx
nellinezi
10 Φεβρουαρίου 08 στις 17:26Για άλλη μια φορά λοιπόν «μπράβο» στον Κωνσταντίνο και περαστικά στη Μαρία . Σιδερένια! 🙂