Το ουράνιο τόξο

Πάνω που ετοιμαζόμουν να σας βάλω ένα “σεντόνι” με διάφορα “φούμαρα ιντερνετικά”, που είχε πει εκείνη η κοπέλα πριν καιρό – καλή της ώρα – βρήκα μια ΒΕΤΑ SP (επαγγελματική μαγνητοταινία) που μου είχαν δώσει από την ΕΡΤ για να δω σε τι κακή κατάσταση ήταν οι εκπομπές μου (του ΠΑΡΑΜΥΘΑ εννοώ) και – εμμέσως πλην σαφώς – να μου πουν ότι δεν μπορούν να ξαναπαιχτούν από επίσημο – και μάλιστα κρατικό – κανάλι, εκπομπές σε τέτοιο χάλι. Σήμερα, όμως, που έπεσε στα χέρια μου η ταινία λέω, “δεν την ξαναβλέπω, τώρα που μου έχουν απομείνει μόνο δύο ιστορίες”. Και τι έγινε αφού την είδα; Θυμάστε την ιστορία του Χότζα με το καρπούζι που σας είχα πει πριν από καιρό; Ε, έτσι έγινε και με μένα! “Έλα, μωρέ, τι έχει;” είπα. “Εντάξει: έχει κάτι βαρβάτα drops κι αλλού τραβιέται η μούρη μου κι αλλού το χρώμα, αλλά και τι έγινε; Η ιστορία είναι πολύ ωραία – από τις αγαπημένες μου – κι εμείς εδώ δεν είμαστε κανένα κανάλι. Σιγά!…”
Κι έτσι, αποφάσισα να σας βάλω απόψε το “Ουράνιο Τόξο” και ν’ αφήσω γι’ άλλη φορά τα … “φούμαρα τα ιντερνετικά”.

Καλό βράδυ Σας φιλώ
Π.
Υ.Γ. (Το υστερόγραφο θα το καταλάβετε αφού δείτε την ιστορία). Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να αφιερώσω αυτό το post στους τέσσερις μικρούς ήρωες αυτή της ιστορίας που σήμερα είναι μεταξύ τριάντα και κάτι και σαράντα και κάτι. Τον Παύλο, που τον έχω χάσει εδώ και καιρό και είναι γιος της πιο παλιάς φίλης μου της Ειρήνης, που έχει φύγει, την Ζωίτσα κόρη του Αλέκου του Κυριτσόπουλου που ζει στο Παρίσι, τον Στέφανο που είναι χρηματιστής και είναι μπαμπάς ο ίδιος και την Μαρία, την κόρη μου.

Κατεβάστε το βίντεο από εδώ.

Έγραψε ο Παραμυθάς στην κατηγορία Βίντεο στις18 Οκτωβρίου 2007

15 σχόλια στο “Το ουράνιο τόξο”

      unamama
      18 Οκτωβρίου 07 στις 23:34

      το internet μου σερνεται, μονο το 1/3 καταφερα να δω..θα μπω παλι αυριο! το σκηνικο με το γραμμα στον καναπε μου θυμισε αυτο που εχει τωρα ο γεωργαντας του mad tv στην εκπομπη ok, μια απο τις πιο trendy εκπομπες…οποτε μιλαμε για super πρωτοπορια ο παραμυθας!

      καληνυχτα!

      natassaki
      19 Οκτωβρίου 07 στις 0:31

      Παππού-Παραμυθά μου..
      Σου παραπονέθηκαμε ποτέ εμείς για την κακή ποιότητα του βίντεο, ε;;
      Οι ιστορίες σου μας θυμίζουν ότι πιο όμορφο και τρυφερό έχουμε κρυμμένο μέσα μας – νομίζεις ότι μας νοιάζουν τα drops και τα σκρατς, κι ότι άλλο;;

      Η ιστορία με το ουράνιο τόξο, πανέμορφη – θα τη δείξω και στα πιτσιρίκια το Σαββατοκύριακο.

      Καληνύχτα – και φιλιά. 🙂

      nellinezi
      19 Οκτωβρίου 07 στις 21:00

      Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ιστορίες και μάλιστα, φροντίζω να τη διαβάζω στα παιδιά στις αρχές της χρονιάς όταν “δουλεύουμε” τα χρώματα . Πάντα τραβά το ενδιαφέρον των μικρών και πάντα μας δίνει αφορμή για απίστευτες συζητήσεις και υποθέσεις! :))
      Περιττό να σας πω , ότι μόλις είδα το βίντεο, χάζεψα χειρότερα κι από μικρό παιδί! Με το στόμα ανοιχτό κοιτούσα , σαν χάνος ένα πράγμα ….λες και δεν την είχα ξανακούσει ….:D
      Kαλησπέρα!

      ριτσα μασουρα
      20 Οκτωβρίου 07 στις 23:19

      Τι ομορφα που νοιωθει κανεις μπαινοντας σ αυτό το μπλογκ ! Σαν να αφηνει πίσω του ο,τι το άχρηστο, ότι το λερό, ότι το λεκιασμένο από τον κυνισμό του ανθρωπου.
      νασαι καλά παραμυθα

      Inner Tree
      21 Οκτωβρίου 07 στις 15:45

      Παραμυθα σε ευχαριστουμε για την παρουσια σου εδω.
      Ηδη τα υπεροχα παλια παραμυθια σου τα δειχνουμε στα μικρα παιδια της εποχης μας. Σου ευχομαι οτι καλυτερο και μια σειρα μεων εκπομπων στην Ελληινκη τηλεοραση του 2007

      Inner Tree

      ένας στρατολάτης
      22 Οκτωβρίου 07 στις 12:56

      “Παιχνιδιάρικο κακό μολύβι, παιχνιδιάρικο κακό μολύβι, φτιάξε μου μια ζωγραφιά, μη σε ρίξω στη φωτιά”
      Πριν 10 λεπτά το τραγούδαγα σε μια συνάδελφο.
      Μετά μπήκα στο google, να ψάξω μήπως βρω πουθενά σε dvd τη “Φρουτοπία”. Έχω βλέπεις μια δίχρονη κόρη και με αυτή ως δικαιολογία θέλω να βουτήξω το δάχτυλο στη μαρμελάδα της παιδικής μου ηλικίας.
      Και έτσι βρέθηκα εδώ.
      Πάει τώρα 35χρονος μαντράχαλος να τον πιάνουν τα ζουμιά εν ώρα εργασίας;

      Χιονουλα
      25 Φεβρουαρίου 09 στις 18:26

      Για σας!Θα ηθελα να μαθω την διευθηνση σας.
      Ωπως παντα θα ηθελα να ερθω.
      Μου αρεσε πολυ η εκπομπη σας.
      Ειναι πολυ ομορφη,και ειναι ΚΑΤΑΛΗΛΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
      Α!και με λενε Χιονουλα!

Σχολιάστε