Ο στρατιώτης και η όμορφη βασιλοπούλα
Ε, διακοπές από αύριο – εσείς εννοώ γιατι εγώ… βράστα – οπότε θα έχετε καιρό να ακούσετε κι ένα πιο μεγάλο παραμύθι, που βάζω εδώ για τα παιδάκια σας – ναι, ναι, και για σας, το έπιασα το μήνυμα την προηγούμενη φορά. Το παραμύθι έχει τίτλο, “Ο στρατιώτης και η όμορφη βασιλοπούλα” και κρατάει 27 λεπτά. Είναι το δεύτερο από τα δύο παραμύθια που υπάρχουν στον πρώτο μου δίσκο το 1979.
Είναι κι αυτό του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, όπως και “Η καμπάνα με τον μαγευτικό ήχο” που σας ανέβασα πριν λίγες μέρες. Και σ’ αυτό η μουσική είναι του Σταμάτη του Σπανουδάκη, που πάλι παίζει όλα τα όργανα .
Σας φιλώ
Π.
15 Σχόλια στο “Ο στρατιώτης και η όμορφη βασιλοπούλα”
Παπαστρατής Ιωάννης
16 Απριλίου 09 στις 23:00Αχ!Παραμυθά μας!Ξέρετε πόσο καιρό έχουν να μου πούνε παραμύθι πριν πάω για ύπνο;23 χρόνια πάνω-κάτω!Να είστε καλά!Πόσο επίκαιρο και το ηθικό δίδαγμα ακόμα και 30 χρόνια μετά!Όταν έχεις χρήματα όλοι είναι φίλοι σου.Μόλις μείνεις στον άσσο σου γυρνάνε τη πλάτη!Αμ τα πλούτη δεν κάνουν τον άνθρωπο αλλά εμείς στενόμυαλοι και άνθρωποι όπως είμαστε (τελικά ώρες-ώρες ειναι μεγάλο ελλάτωμα να είσαι άνθρωπος) κοίταμε πρωτίστως τα υλικά αγαθά αφήνοντας τα ηθίκα και πνευματικά σε δεύτερη μοίρα!Τελοσπάντων το φιλοσόφησα βραδιάτικα…:ο
Μακάρι πάντως να είχα μια δουλειά σαν τη δική σου!Ξέρεις τι δύσκολο είναι να διασκεδάζεις τα μικρά παιδιά, που είναι το πιο απαιτητικό κοινό του κόσμου, και να το κάνεις με επιτυχία 30 χρόνια τώρα;Να ξέρεις ότι το σενάριο που θα γράψεις εσύ και θα ζωγραφίσει η Νεράιδα Αιναφέτς θα δώσει χαρά σε τόσα παιδιά (μικρά και μεγάλα)!Και μόνο αυτή η σκέψη εμένα θα με ξεκούραζε!Λειτούργημα κάνεις κατ’εμε!:-)
Να ξεκαθαρίσω και κάτι τελευταίο:Νατασσάκι από το blog σου πήρα την ιδέα για τον ύμνο αυτού του blog :-).Εσύ μου έβαλες την ιδέα!Πολύ ωραίο και το blog σου!Καλη δουλειά!Να σου ζήσει ο υιός και να τον δεις όπως επιθυμείς!:-)
Καληνύχτα σε όλους και σε εσάς Κύριε Παραμθά μας όνειρα γλυκά!
Παπαστρατής Ιωάννης
16 Απριλίου 09 στις 23:04Γιατί δε μου βγήκαν αυτή τη φορά τα προσωπάκια;
Μαρία
16 Απριλίου 09 στις 23:06Γιαννακη για να μη παιδεύεσαι κοίτα να έχεις αρκετό κενό ενδιαμεσα στο κείμενο και στα φατσάκια οκ;
athinovio
17 Απριλίου 09 στις 11:41H δουλειά είναι καλό πράγμα. Μας κουράζει, μας εξαντλεί ορισμένες φορές αλλά τη θέλουμε όχι για τα χρήματα αλλά γιατί μας κάνει να νιώθουμε ότι κάτι καταφέραμε και ότι δεν πήγε χαμένη η μέρα. Παίρνουμε αξία από την καλή δουλειά που κάνουμε κάθε φορά. Ειδικά αν είσαι τόσο τυχερός και κάνεις μία τέτοια δουλειά και σε αγαπάει όλος ο ντουνιάς…
Καλό Πάσχα Παραμυθά σε εσένα και όοοοοοολη την οικογένειά σου!
Παπαστρατής Ιωάννης
17 Απριλίου 09 στις 12:52Eυχαριστώ Μαράκι!Για να δούμε
🙂
Παπαστρατής Ιωάννης
17 Απριλίου 09 στις 22:21Ωραιός ο Επιτάφιος!Χρόνια πολλά σε όλους και όλες!Και του χρόνου να είμαστε καλά!
Μαρία
17 Απριλίου 09 στις 23:05Παραμυθούλη τώρα αξιωθηκα να το ακούσω το παραμύθάκι! ωραίο ήταν! Τελικά όμως ο στρατιώτης το κρέμασμα δεν το γλύτωσε! 😆
Καληνύχτες!
Παπαστρατής Ιωάννης
17 Απριλίου 09 στις 23:41Kαληνύχτα Παραμυθά μας και όνειρα γλυκά! 😀
ΑΡΙΣΤΗ
18 Απριλίου 09 στις 0:02Καλή Ανάσταση σε όλα τα παραμυθόπαιδα. Μόλις ακούσαμε το παραμυθάκι σου γλυκέ μας παραμυθά. Εγώ και η κορούλα μου. Θέλει να το κάνεις και DVD, γιατί λέει πως δεν το πολυκατάλαβε μόνο με την φωνή. Εσύ που είσαι τόσο γλυκός…..λέει ότι θα της κάνεις το χατίρι. Σου στέλνει πολλά – πολλά φιλάκια.
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά…..
κατερινα
20 Απριλίου 09 στις 18:52το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον!!!
🙂
Γειά σου Παραμυθά μου γλυκέ!
kostas
13 Μαΐου 09 στις 3:09Παραμυθα μου θα ημουν υπερβολικος αν σου ζητουσα περισσοτερα παραμυθια με ηχο?
Ειχα παραμυθια σου σε κασετες αλλα δεν εχω κασετοφωνο πια..
Καληνυχτα σε ολους
mimika
3 Σεπτεμβρίου 11 στις 21:48gt dn m emfanizetai to play g na akousw t paramy8i?
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΕ ΗΧΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΜΥΘΑ @ 9ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
26 Απριλίου 12 στις 8:50[…] Ο στρατιώτης και η όμορφη βασιλοπούλα […]
Γιάννης
21 Οκτωβρίου 12 στις 22:57Το αγαπημένο μου παραμύθι όταν ήμουν μικρός. Το είχα ακούσει αμέτρητες φορές σε εκείνη την κασέτα και μόλις το έβαλα να το ακούσει ο γιος μου, 30 χρόνια αργότερα!
νατασσάκι
16 Απριλίου 09 στις 21:02Αφού “εσύ… βράστα”, να σου ευχηθώ καλό κουράγιο
(πού θα πάει, θα τελειώσει -η δουλειά, όχι το κουράγιο 😉 )
Αυτοί οι σκύλοι με τα μάτια σαν πιατάκια, πολύ μας άρεσαν εδώ!
🙂
(να σου πω, εγώ έχω ακούσει πάντως τα παραμύθια περισσότερες φορές απ’ το γιο μου! 😀 )
Φιλί