Ο στρατιώτης και η όμορφη βασιλοπούλα

storyteller-sleepingΕ, διακοπές από αύριο – εσείς εννοώ γιατι εγώ… βράστα – οπότε θα έχετε καιρό να ακούσετε κι ένα πιο μεγάλο παραμύθι, που βάζω εδώ για τα παιδάκια σας  – ναι, ναι, και για σας, το έπιασα το μήνυμα την προηγούμενη φορά. Το παραμύθι  έχει τίτλο, “Ο στρατιώτης και η όμορφη βασιλοπούλα” και κρατάει 27 λεπτά. Είναι το δεύτερο από τα δύο παραμύθια που υπάρχουν  στον πρώτο μου δίσκο το 1979.
Είναι κι αυτό του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, όπως και “Η καμπάνα με τον μαγευτικό ήχο” που σας ανέβασα πριν λίγες μέρες.  Και σ’ αυτό η  μουσική είναι του Σταμάτη του Σπανουδάκη, που πάλι παίζει όλα τα όργανα .

Σας φιλώ
Π.

[audio:http://www.fileden.com/files/2009/9/2/2562339/soldier.mp3]

Έγραψε ο Παραμυθάς στην κατηγορία Παραμύθια με ήχο στις16 Απριλίου 2009

15 σχόλια στο “Ο στρατιώτης και η όμορφη βασιλοπούλα”

      νατασσάκι
      16 Απριλίου 09 στις 21:02

      Αφού “εσύ… βράστα”, να σου ευχηθώ καλό κουράγιο
      (πού θα πάει, θα τελειώσει -η δουλειά, όχι το κουράγιο 😉 )

      Αυτοί οι σκύλοι με τα μάτια σαν πιατάκια, πολύ μας άρεσαν εδώ!
      🙂
      (να σου πω, εγώ έχω ακούσει πάντως τα παραμύθια περισσότερες φορές απ’ το γιο μου! 😀 )

      Φιλί

      Παπαστρατής Ιωάννης
      16 Απριλίου 09 στις 23:00

      Αχ!Παραμυθά μας!Ξέρετε πόσο καιρό έχουν να μου πούνε παραμύθι πριν πάω για ύπνο;23 χρόνια πάνω-κάτω!Να είστε καλά!Πόσο επίκαιρο και το ηθικό δίδαγμα ακόμα και 30 χρόνια μετά!Όταν έχεις χρήματα όλοι είναι φίλοι σου.Μόλις μείνεις στον άσσο σου γυρνάνε τη πλάτη!Αμ τα πλούτη δεν κάνουν τον άνθρωπο αλλά εμείς στενόμυαλοι και άνθρωποι όπως είμαστε (τελικά ώρες-ώρες ειναι μεγάλο ελλάτωμα να είσαι άνθρωπος) κοίταμε πρωτίστως τα υλικά αγαθά αφήνοντας τα ηθίκα και πνευματικά σε δεύτερη μοίρα!Τελοσπάντων το φιλοσόφησα βραδιάτικα…:ο

      Μακάρι πάντως να είχα μια δουλειά σαν τη δική σου!Ξέρεις τι δύσκολο είναι να διασκεδάζεις τα μικρά παιδιά, που είναι το πιο απαιτητικό κοινό του κόσμου, και να το κάνεις με επιτυχία 30 χρόνια τώρα;Να ξέρεις ότι το σενάριο που θα γράψεις εσύ και θα ζωγραφίσει η Νεράιδα Αιναφέτς θα δώσει χαρά σε τόσα παιδιά (μικρά και μεγάλα)!Και μόνο αυτή η σκέψη εμένα θα με ξεκούραζε!Λειτούργημα κάνεις κατ’εμε!:-)

      Να ξεκαθαρίσω και κάτι τελευταίο:Νατασσάκι από το blog σου πήρα την ιδέα για τον ύμνο αυτού του blog :-).Εσύ μου έβαλες την ιδέα!Πολύ ωραίο και το blog σου!Καλη δουλειά!Να σου ζήσει ο υιός και να τον δεις όπως επιθυμείς!:-)

      Καληνύχτα σε όλους και σε εσάς Κύριε Παραμθά μας όνειρα γλυκά!

      Μαρία
      16 Απριλίου 09 στις 23:06

      Γιαννακη για να μη παιδεύεσαι κοίτα να έχεις αρκετό κενό ενδιαμεσα στο κείμενο και στα φατσάκια οκ;

      athinovio
      17 Απριλίου 09 στις 11:41

      H δουλειά είναι καλό πράγμα. Μας κουράζει, μας εξαντλεί ορισμένες φορές αλλά τη θέλουμε όχι για τα χρήματα αλλά γιατί μας κάνει να νιώθουμε ότι κάτι καταφέραμε και ότι δεν πήγε χαμένη η μέρα. Παίρνουμε αξία από την καλή δουλειά που κάνουμε κάθε φορά. Ειδικά αν είσαι τόσο τυχερός και κάνεις μία τέτοια δουλειά και σε αγαπάει όλος ο ντουνιάς…

      Καλό Πάσχα Παραμυθά σε εσένα και όοοοοοολη την οικογένειά σου!

      Παπαστρατής Ιωάννης
      17 Απριλίου 09 στις 22:21

      Ωραιός ο Επιτάφιος!Χρόνια πολλά σε όλους και όλες!Και του χρόνου να είμαστε καλά!

      Μαρία
      17 Απριλίου 09 στις 23:05

      Παραμυθούλη τώρα αξιωθηκα να το ακούσω το παραμύθάκι! ωραίο ήταν! Τελικά όμως ο στρατιώτης το κρέμασμα δεν το γλύτωσε! 😆
      Καληνύχτες!

      ΑΡΙΣΤΗ
      18 Απριλίου 09 στις 0:02

      Καλή Ανάσταση σε όλα τα παραμυθόπαιδα. Μόλις ακούσαμε το παραμυθάκι σου γλυκέ μας παραμυθά. Εγώ και η κορούλα μου. Θέλει να το κάνεις και DVD, γιατί λέει πως δεν το πολυκατάλαβε μόνο με την φωνή. Εσύ που είσαι τόσο γλυκός…..λέει ότι θα της κάνεις το χατίρι. Σου στέλνει πολλά – πολλά φιλάκια.
      Καληνύχτα και όνειρα γλυκά…..

      kostas
      13 Μαΐου 09 στις 3:09

      Παραμυθα μου θα ημουν υπερβολικος αν σου ζητουσα περισσοτερα παραμυθια με ηχο?

      Ειχα παραμυθια σου σε κασετες αλλα δεν εχω κασετοφωνο πια..

      Καληνυχτα σε ολους

      Γιάννης
      21 Οκτωβρίου 12 στις 22:57

      Το αγαπημένο μου παραμύθι όταν ήμουν μικρός. Το είχα ακούσει αμέτρητες φορές σε εκείνη την κασέτα και μόλις το έβαλα να το ακούσει ο γιος μου, 30 χρόνια αργότερα!

Σχολιάστε