Το σοφό σπουργίτι
Σήμερα σας είχα… “απειλήσει” ότι θα σας πω, πώς έπαψα να καπνίζω. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) ένα ξαφνικό πρόβλημα δουλειάς, δεν μου άφησε χρόνο για να το γράψω, κι έτσι θα ανεβάσω σήμερα την ιστορία του Χότζα που είχα ετοιμάσει για το γιορτινό πρόγραμμα και δεν το είχα κάνει, επειδή την αντικατέστησα ξαφνικά με το post για το τσιγάρο. Χα, χα, χα… η εκδίκηση του Χότζα ή ίσως και του τσιγάρου.
Σας φιλώ.
Π.
Μια μέρα ο Χότζας, τσάκωσε με τις ξόβεργες που είχε βάλει στο φράχτη του ένα καλοθρεμμένο σπουργίτι και σκεφτόταν πώς θα το μαγειρέψει για να το φάει. Όμως το σπουργίτι τού μίλησε με ανθρώπινη φωνή και του είπε: «Ούτε καν να το σκεφτείς να με φας»! Ο Χότζας τα ‘χασε που ένα σπουργίτι μπορούσε να μιλάει και το είπε. «Δεν είμαι απλό σπουργίτι», του είπε τότε εκείνο, «είμαι Δάσκαλος, Χότζας δηλαδή, ανάμεσα στα πουλιά κι αν με αφήσεις ελεύθερο θα σου δώσω τρεις πολύτιμες συμβουλές».
Ο Χότζας σκέφτηκε ότι δεν συναντά κανείς πουλιά που μπορούν να μιλάνε κάθε μέρα με ανθρώπινη φωνή και ότι σίγουρα αυτό το σπουργίτι θα πρέπει να ξέρει πολλά . (Αυτό ήταν το πρώτο λάθος του, γιατί η γνώση και η ομιλία δεν πάνε απαραίτητα πακέτο· δεν σημαίνει ότι όποιος λέει κάτι έχει απαραίτητα και γνώσεις ούτε ότι όποιος έχει γνώσεις τις λέει κι όλας). Κι έτσι, του υποσχέθηκε να το αφήσει ελεύθερο αν του δώσει τις τρεις συμβουλές που του υποσχέθηκε.
«Εντάξει», είπε το σπουργίτι. «Πρώτη συμβουλή: Μην πιστεύεις ποτέ τις ανοησίες που σου λέει οποιοσδήποτε, ακόμη κι αν έχει φήμη, κύρος, δύναμη, πλούτη ή εξουσία. Αν κάποιος, λοιπόν, σου πει μια ανοησία, μην τον πιστέψεις».
«Σύμφωνοι», είπε ο Χότζας και το σπουργίτι συνέχισε:
«Δεύτερη συμβουλή: Ό,τι κι αν κάνεις, ποτέ μην προσπαθήσεις να κάνεις κάτι αδύνατο για σένα, γιατί θα αποτύχεις. Να έχεις πάντα επίγνωση μέχρι πού μπορείς να φτάσεις».
«Πολύ ωραία», είπε ο Χότζας και το σπουργίτι συνέχισε:
«Τρίτη Συμβουλή: Αν κάνεις κάτι που είναι σωστό, μην το μετανιώσεις ποτέ».
Κι έτσι ο Χότζας άφησε το σπουργίτι χαρούμενος, επειδή σκεφτόταν ότι αυτές ήταν πράγματι τρεις σοφές συμβουλές και ότι θα μπορούσε να τις πει στους μαθητές του. Αποφάσισε, μάλιστα, να τις γράψει και στον τοίχο του σπιτιού του για να τις θυμάται πάντα.
Όμως το σπουργίτι πήγε και κάθισε ψηλά στο κλαδί ενός δέντρου πάνω από τον Χότζα και άρχισε να γελάει κοροϊδευτικά. «Τι συμβαίνει;» το ρώτησε ο Χότζας.
«Έχω μέσα στο στομάχι μου ένα πολύτιμο διαμάντι. Αν με είχες σκοτώσει για να με φας, τώρα το διαμάντι θα ήταν δικό σου! Χα, χα, χα…»
Ο Χότζας θύμωσε πολύ και μετάνιωσε που άφησε το σπουργίτι να του φύγει. Αμέσως άρχισε να σκαρφαλώσει στο δέντρο για να το πιάσει. Ήταν όμως πια γέρος και το σπουργίτι ήταν πολύ γρήγορο: Κάθε φορά που το πλησίαζε εκείνο πέταγε όλο και πιο ψηλά. Στο τέλος, έφτασαν και οι δύο στην κορυφή του δέντρου, οπότε το σπουργίτι πέταξε μακριά και ο Χότζας κατάκοπος, δεν μπόρεσε να κρατηθεί γερά κι έπεσε κάτω και τσακίστηκε.
Κι ενώ βογκούσε από τους πόνους στο έδαφος, τον πλησίασε το σπουργίτι και πετώντας πάνω από το κεφάλι του, του είπε: «Γιατί πίστεψες την ανοησία που σου είπα, ότι έχω ένα διαμάντι στο στομάχι μου; Και δεν έφτανε αυτό, αλλά μετάνιωσες που με άφησες ελεύθερο, ενώ είχες κάνει κάτι σωστό. Και τέλος προσπάθησες να κάνεις κάτι αδύνατο για σένα: γέρος άνθρωπος να σκαρφαλώσεις στο δέντρο. Πριν περάσει λίγη ώρα από τη στιγμή που στις είπα, δεν ακολούθησες καμία από τις τρεις συμβουλές μου».
«Μμμμ…» βόγκηξε ο Χότζας, καθώς το σοφό σπουργίτι πέταξε μακριά.
10 Σχόλια στο “Το σοφό σπουργίτι”
Βασιλεία
17 Ιανουαρίου 08 στις 8:53Χαιρετώ. Είμαι ερασιτέχνης -προς το παρόν- αφηγήτρια παραμυθιών και ο Χότζας είναι κάτι που μελετάω. Πολύ χαίρομαι που “σκόνταψα” στο blog σας. Εις το επανειδείν!
ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ » Τελείως τέζα η κυρία!
17 Ιανουαρίου 08 στις 12:36[…] να το αποδεχθείς… Διάβασα και αυτό το παραμύθι για το Σοφό Σπουργίτι στον Παραμυθά και απόγινε η διάθεση μου. Εχουν ζορίσει […]
nellinezi
17 Ιανουαρίου 08 στις 13:57Εν ολίγοις….ωραία η θεωρία αλλά στην πράξη , δύσκολα τα πράγματα! 🙂
unamama
17 Ιανουαρίου 08 στις 20:44ολοκληρωμενο πακετο διδασκαλιας παρειχε το σοφο σπουργιτι…θεωρια και πραξη!
ανδρουλάκης αλέξανδρος
18 Ιανουαρίου 08 στις 16:04Μάλλον πως ήθελε άλλους τρεις δασκάλους ο Χότζας:
Έναν για να του μάθει να ξεχωρίζει τις ανοησίες απο τα σοφά λόγια.
Έναν να του μάθει το σωστό και το λάθος.
Κι έναν να του μάθει μέχρι που είναι τα όριά του.
Μήπως όταν λέμε τα σωστά πράγματα σε λάθος ανθρώπους τους κάνουμε περισσότερο κακό απ’ ότι καλό;
teitzis
18 Ιανουαρίου 08 στις 16:51Άρπα την Χότζα! 1-0 LOL!! 🙂
Mαύρος Γάτος
19 Ιανουαρίου 08 στις 15:39Σοφότατο!
Να και μια τέταρτη σοφία που μάλλον διέφυγε και από το σπουργίτι-Χότζα: “άλλο να γνωρίζεις τί είναι το σωστό, και άλλο να πράττεις το σωστό…”
Καλημέρα φίλτατε Παραμυθά & παρέα
Καρέλλεν
22 Ιανουαρίου 08 στις 16:32Αν ο Χότζας δεν είχε πέσει από το δέντρο, αν δεν είχε χτυπήσει και πονέσει, δεν θα είχε πραγματικά ενστερνιστεί τα σοφά λόγια του σπουργιτιού… Στην ζωή ίσως κερδίζει κανείς αληθινά μόνο ο,τι του κοστίζει ή αγωνίζεται να αποκτήσει.
Καλησπέρα!
Το σοφό πουλί | Μνημολογήματα
13 Αυγούστου 08 στις 0:02[…] Το σοφό σπουργίτι […]
marilia
17 Ιανουαρίου 08 στις 0:36Χμ… Δάσκαλε που δίδασκες…
Καληνυχτοφιλάκι γλυκό