Χρόνια πολλά… blog
Ναι, καλά καταλάβατε: έσβησα κεράκι για τα 6 χρόνια αυτού εδώ του blog. Όχι, δεν σκέφτομαι να φυσήξω ή να μη φυσήξω, απλώς ο … φωτογράφος, σκηνοθέτης, μάστορας , γιος μου και εμπνευστής αυτού του blog, μου είπε να βάλω έτσι το χέρι μου για να μη φαίνεται ότι είναι ακόμα στραβό το στόμα μου και το μάτι μου από την πάρεση που σας έχω πει. Χα, χα, χα… Εμ, τι σκηνοθέτης θα ‘ τανε αν δεν σκεφτόταν κάτι γι’ αυτό.
Σήμερα, λοιπόν, 9 Φεβρουαρίου, το blog κλείνει 6 χρόνια από τότε που πρωτοανέβασα post. Κι επειδή μου αρέσουν τα στατιστικά στοιχεία που κρατάει το σύστημα, να σας πω ότι σ΄αυτά τα 6 χρόνια: Για πρώτη φορά έχουν μπει 354.527 computers, ενώ οι επιστροφές των παλιών είναι 1.122.389. Έχουν ανέβει 859 posts και έχουν γραφτεί 10.870 σχόλια.
Όπως έχω ξαναπεί, σ’ αυτό το blog και στην αγάπη που του δείξατε από την αρχή χρωστιέται το ξαναζωντάνεμα του «Παραμυθά» . Έτσι, ξανάγιναν άλλα 26 καινούργια επεισόδια, (για όσους δεν το ξέρουν υπάρχουν ΕΔΩ κυκλοφόρησαν τρία καινούργια βιβλία, τον Απρίλιο πρόκειται να κυκλοφορήσει το πρώτο μυθιστόρημα του Παραμυθά, για παιδιά Δημοτικού, κάναμε πρόταση στην Ε.Ρ.Τ. για άλλα 26 επεισόδια, έγιναν πέρσι τρεις παραστάσεις «Παραμυθά» στον ΔΑΝΑΟ και συζητάμε για άλλες τόσες τον Μάιο στην ΑΒΑΝΑ, ενώ έγινε η πρώτη αρχική συζήτηση για το γύρισμα ταινίας μεγάλου μήκους, με ήρωα τον Παραμυθά. Και πάνω απ’ όλα, εκείνο που δίνει μεγάλη χαρά, η επαφή μου με τα παιδιά στις δεκάδες παρουσιάσεις των βιβλίων μου στα Σχολεία, που πάντα εξελίσονται σε παιχνίδι.
Σήμερα, λοιπόν, σκέφτηκα για να το γιορτάσουμε αυτή τη φορά, να φτιάξω και να σας ανεβάσω ένα βίντεο, με αρκετά πλάνα που δεν έχουν ξαναδειχτεί, για το πώς έγινε και … «πέταξε» αυτή τη φορά ο Παραμυθάς, από την πρώτη συζήτηση για το πώς θα γίνει αυτό, έως την πρώτη φορά που… πέταξε. Οπερατέρ της ταινίας, είναι η Μαρία, η κόρη μου, που κάποιες φορές, το άκαρδο παιδί, θα το ακούσετε να γελάει με τα «βάσανα» που τραβάει ο πατέρας της για να πετάξει.
Σας ευχαριστώ και σας φιλώ πολύ.
Καλό Σαββατοκύριακο
Π.
19 Σχόλια στο “Χρόνια πολλά… blog”
δημήτρης
8 Φεβρουαρίου 13 στις 23:57χαααα!χα!χα!….τέλειο…τέλειο 🙂
πω!πω!είχε πολύ πλάκα το βιντεάκι!Αλλά πρέπει να σου βγάλανε το λάδι για να σε κάνουν να πετάξεις…χα!χα! τέλειο βίντεο!
Χρόνια πολλά λοιπόν στο μακράν καλύτερο μπλογκ του ίντερνετ!
Χρόνια πολλά σε εσένα αλλά και σε όλους μας που γιορτάζουμε μαζί σου!
Φιλιά
e.
9 Φεβρουαρίου 13 στις 9:25Χρόνια πολλά και πάντα δημιουργικά στον μπλογκοθησαυρό του διαδικτύου!!!
Στεφανία
9 Φεβρουαρίου 13 στις 13:14Χαχαχα… καιρό έχω να γελάσω έτσι… καταπληκτικό! 😆
Μπράβο στο κοριτσάκι σου-μας που είχε αυτό το μοναδικό- ιστορικό πλέον βίντεο!
Για μένα όμως, έχει κι ένα άλλο ενδιαφέρον, πως τα κιλά που έχασε από τότε ο Παραμυθοσύντροφος μου, τα πήρε ο σκηνοθέτης- γιόκας μας και πως οι πρώτες «ιπτάμενες» κουβέντες έγιναν στο σπίτι του σκηνοθέτη, όπως ήταν τότε μ’ ένα δικό μου κουκλάκι… και άλλα που δεν σας αποκαλύπτω και έχουν σχέση με την τούρτα! 😉
Χρόνια πολλά λοιπόν και καλή συνέχεια σε όλους! 🙂
Fwtino_Asteraki
9 Φεβρουαρίου 13 στις 15:16Χρονιά Πολλάααααααααα και θέλουμε και αλλοοοοοοοοοοοοοοοο παραμυθα εννοείται!
Απίστευτο το βιντεάκι!
Φιλιά Σε Όλους! 🙂
Yiannis
9 Φεβρουαρίου 13 στις 15:46haha super! 😀 geia sou paramytha fovere kai bravo sta paidia sou pou se parotrynoun na kaneis wraia pragmata!
Δήμητρα
9 Φεβρουαρίου 13 στις 16:12Aπ’ τις αγαπημένες μου παιδικές αναμνήσεις ο παραμυθάς… Χαίρομαι που ζωντάνεψε…. κι έτσι μπορούν να τον δουν τα πιτσιρίκια μου..!!
Πάντως να ξέρετε… αυτό το μαγικό μολύβι πάντα το’χα άχτι μεγάλο!! το τι μολύβια χάλασα για να τα κάνω μαγικά… δε λέγεται!!! 🙂
Χρόνια πολλά.
mairh43
9 Φεβρουαρίου 13 στις 18:05ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΙΔΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕ ΜΕ ΘΥΜΑΣΤΕ ΕΙΜΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΗ Α.Κ.Π.Ε.Σ ΝΑ ΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΤΕ ΤΟΤΕ 1986-1988…
να-τασσσάκι
9 Φεβρουαρίου 13 στις 18:49[Ααααα! Κι εγώ έχω «ντοκουμέντα» απ’ αυτά τα πετάγματα! Γελάσαμε απίστευτα με τον Άκη που το είδαμε – άντε και στην ταινία! 🙂 ]
Χρόνια πολλά στο blog, να συνεχίσεις να είσαι ο «Παραμυθάς» μας για πολλά χρόνια
:**
Ginger Mary
9 Φεβρουαρίου 13 στις 19:20Πολλές χαρούμενες επιστροφές που λένε οι φίλοι μας οι αγγλόφωνοι. Θα κάνω μια πρόταση με ευκαιρία τα γενέθλια αλλά επειδή δεν έχω παρακολουθήσει αγαπητέ Παραμυθά από κοντά την πορεία σου μπορεί να μην είναι και πρωτότυπη. Εχει σκεφτεί κάποια ή κάποια συναντηση με τα παιδιά του Πατέρα Αντώνιου στην Κυβωτό του Κόσμου? Θα ήθελα πολύ να μάθω ότι σου αρεσε η ιδέα και θα την πραγματοποιήσεις. Τις ευχές μου και πάλι
Από μιά καλή φίλη της μαγισσούλας μας.
Ginger Mary
9 Φεβρουαρίου 13 στις 19:30κι ενα σχολιο αφου απόλαυσα το βιντεάκι. Αν ήξεραν τα παιδάκια πόσα έχεις τραβήξει γιά χάρη του Παραμυθά θα σε λάτρευαν διπλά. Θαυμάζω το κουράγιο σου φίλε Παραμυθά.
ειρηνη
9 Φεβρουαρίου 13 στις 20:32Χαχαχαχχαχα πολύ γέλιο….. όλοι είσαστε μια υπεροχή ομάδα και ενωμένη, μπράβο σας, να τα εκατοστήσετε και θελουμε πολλά τέτοια να μας δημοσιεύετε….. όταν ήμουν μικρή δεν μπορούσα να καταλάβω πως εσεις πετάγατε, τώρα λοιπόν το είδα… τέλεια παιδιά χαχαχαχα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Νάσια
10 Φεβρουαρίου 13 στις 0:59Χρόνια πολλά κ δημιουργικά!!!!!! Αγαπημένη ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων ο Παραμυθάς! Τί καλά που τον ξανασυναντώ……να τον γνωρίσουν κ οι κόρες μου!
μαρσω
10 Φεβρουαρίου 13 στις 1:54ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑ!!!!!!!!!ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΤΕ!!!!
χριστινα
10 Φεβρουαρίου 13 στις 9:01Αγαπημενε μου κυριε «Παραμυθα» Χρονια πολλα!!!!!Ο Θεουλης να σας εχει καλα και να μας προσφερετε παντα ολα αυτα τα καταπληκτικα……….
dimitra
10 Φεβρουαρίου 13 στις 13:34Πωπω, τέλειο, ειλικρινά πολύ συγκινήθηκα κι εγώ κι ο άντρας μου, πόσα μας θυμίσατε. Άντε να μεγαλώσουν λίγο οι μικρές μας να τους βάζουμε να βλέπουν κι εκείνες τον γλυκό παππού
Παραμυθά!!!
Vici Theodoropoulou
10 Φεβρουαρίου 13 στις 20:03καλέ ποιά πάρεση; σα να μούκλεινες το μάτι με νόημα ήταν τις προάλλες στο δρόμο. χρόνια πολλλλλά παραμυθά μας! νάσαι πάντα καλά κ στις επάλξεις 🙂
Mika
11 Φεβρουαρίου 13 στις 13:58Καλά το βιντεακι είναι φοβερο, γελασα πολυ και ουτε φανταζομουν τι περασατε μεχρι να πεταξεις!!! Μπραβο ξανα σε ολους σας!
Και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στο μπλογκ σου! Ηταν η αφορμή να σε γνωρίσω και απο κοντα και για αυτο θα το ευγνωμονω για πάντα!
Φιλια πολλά
Ευαγγελία
12 Φεβρουαρίου 13 στις 10:29Χρόνια πολλά και δημιουργικά! (κι ας είναι και με χρονοκαθυστέρηση…) Όλα, να έρχονται όπως τα σχεδιάζεις και τα ονειρεύεσαι!…
marilia
8 Φεβρουαρίου 13 στις 23:23Χρόνια πολλά, …blogger! Ε, είσαι πια! Παραδέξου το! 😛
Λοιπόν, χωρίς να θυμάμαι τα γενέθλια του… μπλογκιού μας -έχεις καμιά ψευδαίσθηση ότι είναι δικό σου;;;;- του ‘κανα κάτι φοβερά γενέθλια εδώ, στο σπίτι μου. Μόλις έφυγαν από εδώ τα δυο καραμελοτερατάκια, οι ανιψιές μου. Ε, και είχαμε μια αναδρομή στον Παραμυθά του 1988 ώσπου φτάσαμε στον Παραμυθά του 2009. Ο μπαμπάς τους, προτίμησε Εκείνον του 1988, αλλά πάλι… δεν ήταν σίγουρος. Εγώ είχα δίλημμα συναισθηματικό. Οι μικρές, απλά, απολάμβαναν αυτό που έβλεπαν. Συνεπώς… επειδή δεν έχουμε καταλήξει ακόμα… θέλουμε περισσότερο Παραμυθά για να βγάλουμε ασφαλές συμπέρασμα. 😀
Χρόνια πολλά, καλά, δημιουργικά και… ιπτάμενα! 😉
σαγαποφιλάκι σβουριχτό