Για να πάρω φόρα…
Έκανα μία διακοπή λίγων ημερών χωρίς να ανεβάσω την Τρίτη συνέχεια του «Μαθήματος Θεάτρου», που είχα υποσχεθεί γιατί τα είχαμε παίξει με τον «μάστορα» από τη δουλειά. Και το άνοιγμα του Paramithas.TV , αλλά κυρίως η παραγωγή ενός ημίωρου ντοκιμαντέρ για την 28η Οκτωβρίου (μμμ… μήπως το ανεβάσω εδώ τότε….) που έπρεπε να παραδοθεί Δευτέρα και δουλεύαμε έως αργά τ’ απόγευμα των εκλογών. Έτσι για να πάρω φόρα τώρα, λοιπόν, και να αρχίσω να ξαναγράφω στο blog, θέλω να πω δυο λόγια για τέσσερα κόμματα που πήραν μέρος στις εκλογές και μ’ έκαναν να γελάσω πολύ με το χιούμορ τους. Και να γιατί:
Τα ένα είναι η Π.Δ. δηλαδή, Παλαιά Δημοκρατία σε αντιδιαστολή με το Ν.Δ. δηλαδή, Νέα Δημοκρατία. Θα έπρεπε να έχουν βάλει και: «με αρχηγό τον παλαιό Καραμανλή».
Το άλλο είναι το: ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ που μου θύμισε το γνωστό, κακό, male-chauvinist ανέκδοτο: ΕΡΩΤΗΣΗ: «Ποιος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου;» ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Η γυναίκα». (Συγνώμη κορίτσια…)
Το τρίτο είναι το κόμμα Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. Δηλαδή: Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση. Χα, χα, χα… Τι κάνει ο άνθρωπος για να… καπνίσει!!! Μέχρι και φιλότεχνος γίνεται!!!
Και το τελευταίο είναι το: ΠΑΕΚΕ δηλαδή, Παναγροτικό Κίνημα Ελλάδος με το φοβερό σύνθημα: Χαρίζω οικόπεδα, χαρίζω χρέη. Χα, χα, χα… Ε, λόγω χρεών σε Τράπεζες, Εφορία, Ι.Κ.Α. Τ.Ε.Β.Ε. και φίλους, αυτό ψήφισα.
Σας φιλώ πολύ.
Π.Χ. Δηλαδή: Παραμυθοχιλιοποδαρούσος.
16 Σχόλια στο “Για να πάρω φόρα…”
Κοκκινοσκουφίτσα
6 Οκτωβρίου 09 στις 12:16Κι εγώ το ψήφισα το ΠΑΕΚΕ, χαχαχα!!! Καλημέρα κύριε Παραμυθά!!!
Παναγιώτης
6 Οκτωβρίου 09 στις 12:39Εμένα μου άρεσε αυτός στο αγρίνιο νομίζω ήταν, που μόλις ψήφισε αλλαξε γνώμη και ζήτησε να ανοίξουν την κάλπη για να πάρει πίσω το φάκελο και να ψηφίσει κάτι άλλο και τελικά τον μάζεψε η αστυνομία. Αυτό θα πει αναποφάσιστος !
Fwtino_Asteraki
6 Οκτωβρίου 09 στις 13:25Καλησπέρεςςςςςςςςςςςς! 🙂
Ε λογικό είναι μια μικρή αναστολή λόγο τον ημερών όλοι αυτο κάνουν 😛 αλλά αναμένουμε κάποια στιγμή και την συνέχια! 😉
Άντε συχορεμένος χιχιχιχι! Νομίζω το τελευταίο είναι και αυτο που δίνει τα μεγαλύτερα ΠΡΙΜ 😛
Π.Χ. όχι παραδειγματος χαρίν αλλά Παραμυθοχιλιοποδαρούσος.!Καλό…μονάχα έχω 2μικρούλες απορίες…Παραμυθοχιλιοποδαρούσος? όχι Παραμυθοοχταποδαρούσος? 😛
και η 2η…καλό το 2ο κόμμα…μα άλλα φαίνονται απ την φωτο..χιχιχιΣκανταλιτσεεςςςςςςςς!
Μάκιααααααααααααααααα σε όλους!
Παπαστρατής Ιωάννης
6 Οκτωβρίου 09 στις 17:43Παραμυθοχιλιοποδαρούσος!!!Αυτό είναι όνομα για κόμμα.Θα σκίσει!!!!
dimitrisp
6 Οκτωβρίου 09 στις 19:58μήπως η πατρίς έχει ανάγκη από ένα νέο ΠΑραμυθιακό Κίνημα με πρόεδρο τον Παραμυθά μας και στελεχωμένο απο εμάς; μη σας πω ότι χτυπάγαμε άνετα μια έδρα στη βουλή! 🙂
Φιλιά!
Μαρία
6 Οκτωβρίου 09 στις 20:51Ανετα Δημητρη δε λες τίποτα αλλά ασε μη του βαζουμε ιδεες του παραμυθούλη και τον χασουμε!
Παραμυθούλη κατα που πέφτει το καινουριο οικοπεδακι; χιχιιχιχιχιχιχι! φιλάκια
basnia
6 Οκτωβρίου 09 στις 21:26σ.μ.ε.
συγγνώμη μονολογούσα έκπληκτος!
(κοίτα να δεις που τα παραμύθια όντως είναι αληθινά!)
+11 η απάντηση στο αποκάτω ερώτημα. και πρόσφατα ανακάλυψα σε ένα συρτάρι ένα τεύχος από τα παλιά ρομάντζο και ραδιοτηλεόρασης!!
πολύ καλό σου βράδυ!! 🙂
Παπαστρατής Ιωάννης
6 Οκτωβρίου 09 στις 22:29Δημήτρη πολύ χαμηλές είναι προσδοκίες σου.Ή Κυβέρνηση θα γίνουμε ή τίποτα.Μόνο μία…εδρούλα τι να μας κάνει!!!!
Μαρία
6 Οκτωβρίου 09 στις 23:18ελπίζω να κραταω ακόμα το υπουργείο έτσι; ;D
Karapiperis John
7 Οκτωβρίου 09 στις 0:49Χμμμ… Ενδιαφέρον αν και σύντομο το post. Εκτός από τη χιουμοριστική πλευρά των πραγμάτων σηκώνει μεγάλη ανάλυση το θέμα. Ομολογώ πως ήμουν στο ~30% που έκανε αποχή (ενσυνείδητα), αν και θα προτιμούσα να στηρίξω Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. ως αρειμάνειος καπνιστής… Το θέμα είναι άλλο και το ξέρουμε όλοι: Aν δεν προσπαθήσεις ν’αλλάξεις τον κόσμο, ο κόσμος θα προσπαθήσει ν’αλλάξει εσένα…
Πολιτικοποιημένοι ναι, κομματισμένοι όχι…
Καλύτερα θα σας τα πει ο George Orwell στην Φάρμα των Ζώων, που αν και είναι του ’45, το νόημά της παραμένει επίκαιρο: Όποιος κι αν ανέβει στην εξουσία με τον καιρό διαφθείρεται και παίρνει τη φάτσα γουρουνιού…
Απλοϊκή θέση από έναν απλό πολίτη…
Aν ‘βάρυνα’ λίγο το κλίμα, pls ξαλαφρώστε το, αλλά είμαι της γνώμης ότι πρέπει να γράφονται και τέτοια σχόλια… ‘Αλλωστε τα παιδιά μας δε θα μεγαλώνουν εσαεί με το ψέμα… Εμείς μεγαλώσαμε με τον Παραμυθά που μέσα από τα παραμύθια του αποκαλύπτονταν η αλήθεια… Δε θα ήθελα με τίποτα τα δικά μου παιδιά να ανακάλυπταν ότι μέσα στα γεγονότα που τους εξιστορώ κρύβεται το ψέμμα…
Συγχωρήστε με για τον οίστρο μου, αλλά ήθελα να τα πω – εχμ… γράψω κάπου…
Ευχαριστώ για την ανοχή σας !!!
ΚΝΞ από ΓΚ , aka: Καλό Νέο Ξημέρωμα από μένα!
Μαρία
7 Οκτωβρίου 09 στις 17:47Παραμυθοχιλιοποδαρούσος λέξη κι αυτη για κρεμάλα κανεις δε θα τη βρίσκει!
Ροζαλία
8 Οκτωβρίου 09 στις 11:22Χα χα, πολύ καλό το σκίτσο. Εγώ ποτέ δεν έκρυψα ότι ήμουν περισσότερο φανατική της Χιλιοποδαρούσας και του Κυρίου Νίκου και λιγότερο του Παραμυθά (λόγω ηλικίας, κυρίως, γιατί το ’78 που ξεκίνησε ήμουν πολύ μωράκι.
El Panos
10 Οκτωβρίου 09 στις 7:27Παραμυθά μου, δηλαδή αν κατέβαινε κάποιος και έλεγε “μοιράζω λεφτά” θα τον ψηφίζαμε; Καλά, όλα τα κόμματα που μπαίνουν στη Βουλή, λίγο – πολύ και είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο, αυτό λένε… Αλλά γι’ αυτό ψηφίζουμε; Για το ποιός θα μας μοιράσει φράγκα και πόσα; Συγνώμη, αλλά νόμιζα ότι η Δημοκρατία, θεωρητικά τουλάχιστον, περιλαμβάνει τις έννοιες της ισότητας, της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της υπευθυνότητας, όχι του ποιός θα μοιράσει πόσα και πώς…
Μαρία
10 Οκτωβρίου 09 στις 8:58φιλακια
astarti
10 Οκτωβρίου 09 στις 13:57@ El Panos
😉
να-τασσσάκι
6 Οκτωβρίου 09 στις 11:31Αυτό το ΠΑΕΚΕ κι εμένα μου άρεσε, στο τσακ ήμουνα να το ψηφίσω! 😛
Καλημέρααααα!
(Παραμυθοχιλιοποδαρούσος;;!!!!! )
(χαχαχαχαχαχα!)
(φιλί)
🙂