Μία… οικογενειακή υπόθεση

Nαι ξέρω: ο τίτλος είναι σαν να σας προετοιμάζει να διαβάσετε κανένα σεντόνι. Ευτυχώς για σας όχι. Λοιπόν: Επειδή ο “μάστορας” αυτού το blog μ’ έχει στο χέρι και μπορεί να μου κηρύξει καμιά απεργία και για κάνα μήνα να μην μου ανεβάζει βίντεο αν δεν ενδόσω στις “εργασιακές απαιτήσεις” του, επειδή έβαλε την αδελφή του και τον αδελφό του να με πιέσουν, και την μάνα του, την κυρία Παραμυθά να με πρήζει από το πρωί επειδή αρχικά αρνήθηκα να κάνω αυτό που μου ζήτησε εκείνος – “εγώ δεν σε πίεσα να κάνεις το blog;“, “εγώ δεν σου ανεβάζω τα βίντεο;“, “τι πατέρας είσαι εσύ;” και τέτοια μου λέει από το πρωί και μου τα ‘χει πρήξει κι αυτός κι όλη η οικογένεια. Σας παρακαλώ πολύ, λοιπόν, να μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω για πρώτη φορά αυτό το blog για χάρη της οικογενείας μου και να σας αντιγράψω εδώ μία παράκληση του “μάστορα” αυτού του blog.“ Συγνώμη, ευχαριστώ και ορίστε η παράκλησή του:
Καλοί μου άνθρωποι!
Μπείτε στο youtube και ψηφίστε το “Story without end…?” μπας και κερδίσω ένα ταξίδι για Βαρκελώνη!! Απλά βάλτε ΠΟΛΛΑ αστεράκια στο “rating” του βίντεο!
http://www.youtube.com/groups_videos?name=yourpointofyou
Ευχαριστώ,
cpil.
Αν δεν βαριέστε να πάτε στη διεύθυνση κι αν σας αρέσει πραγματικά η ταινία του (το εννοώ αυτό, κι εκείνος το ξέρει ότι το εννοώ) ρίξτε του μερικά αστεράκια.
Συγνώμη που σας μπλέκω σε αυτή την …. οικογενειακή υπόθεση, κι εκμεταλλεύομαι τη καλή σας διάθεση απέναντί μου, αλλά πιστεύω ότι – τουλάχιστον οι γονείς που τους έχουν πρήξει κάποτε τα παιδιά τους – θα με καταλάβετε.
Καλή βδομάδα.
Σας φιλώ.
Π.

Έγραψε ο Παραμυθάς στην κατηγορία Γενικά στις9 Δεκεμβρίου 2007

23 Σχόλια στο “Μία… οικογενειακή υπόθεση”

cpil

9 Δεκεμβρίου 07 στις 18:15

Ωωωχ… Καλύτερα να σου ανέβαζα 30 βίντεο από το να κοκκίνιζα!

marilia

9 Δεκεμβρίου 07 στις 19:54

Εγώ δεν έχω παιδιά που να μ’ έχουν πρήξει, αλλά έχω πρήξει η ίδια τους δικούς μου μέχρι να μου πάρουν πιάνο! χιχιχιχιχι! Γι’ αυτό… ό,τι πει το αδέρφι! 😛

marilia

9 Δεκεμβρίου 07 στις 20:05

Αδέρφι, κανόνισε να γυρίσεις από Βαρκελώνη χωρίς τη σοκολάτα μου και… και… (ψάχνω να βρω απειλή!) και… δε θα ξαναψηφίσω αυτό το βίντεο!!! 😛

Κarellen

9 Δεκεμβρίου 07 στις 21:22

Πέντε αστέρια λοιπόν, γιατί πραγματικά τα αξίζει η ταινία! “Μάστορα”, καλό ταξίδι στην Βαρκελώνη!

nikos

9 Δεκεμβρίου 07 στις 22:05

εμενα μου αρεσε.rate it οσο μπορειτε

Dakis

9 Δεκεμβρίου 07 στις 23:42

http://62.103.160.123/wpas/public/PageCatalogue.aspx

η διεύθυνση του αρχείου της ΕΡΤ.

πρώτα πρώτα βάλανε τον “Κήπο” και την “Φρουτοπία”.
τουλάχιστον ας τα μάθει έτσι ο κόσμος. Δεν είν’ κακό…

Lander

10 Δεκεμβρίου 07 στις 10:15

Δεν είναι κακό αλλά γιατί να μείνει εκεί το πράγμα;
Γιατί δεν προχωρούν στην παραπέρα επεξεργασία και να το προσφέρουν στο κοινό σε μορφή που να μπορεί να προβληθεί από μια τηλεόραση;

nellinezi

10 Δεκεμβρίου 07 στις 14:18

Δε μας λέτε και πώς να το rate it? Πρέπει να κάνουμε Youtube account? Cpil άσε τις ντροπές και τα κοκκινίσματα και πες! 🙂

marilia

10 Δεκεμβρίου 07 στις 14:22

nellinezi, ναι, πρέπει να ανοίξουμε λογαριασμό στο Youtube, όπως διαπίστωσα χθες. Αλλά δεν είναι δύσκολη διαδικασία. 😉

nikos

10 Δεκεμβρίου 07 στις 15:10

απλο ειναι.θα εχεις και δικο σου καναλι οποτε μπορεις οταν θες να ανεβασεις και κανενα βιντεο.και φυσικα να σχολιαζεις οπου θες και ειναι δυνατο

Θεοδώρα

10 Δεκεμβρίου 07 στις 15:27

“Σταυρώστε με, σταυρώστε με,
στα χέρια σας σηκώστε με!!!!!”

Το αξίζεις Κωνσταντίνε μου. Μόλις είδα την ταινία και ψήφισα φουλ με πέντε αστέρια. Μ-Π-Ρ-Α-Β-Ο!!!!!
Μου άρεσε πολύ. Παραμυθά-Νικολάκη, πρέπει να είσαι υπερήφανος για το γιό σου, έτσι δεν είναι; Με το δίκιο σου, φυσικά.

Δάκη μου, ευχαριστούμε πολύ για τα νέα με την ΕΡΤ. Πως το πάθανε; Αντε, εύχομαι να δούμε και το Θησαυρό της Βαγίας κάποτε.

Φιλιά πολλά και πάλι συγχαρητήρια cpil !!!

Νίνα

10 Δεκεμβρίου 07 στις 16:20

H διεύθυνση αυτή της ΕΡΤ δεν μου ανοίγει 🙁

Θεοδώρα

10 Δεκεμβρίου 07 στις 16:29

Για δοκίμασε την παρακάτω διεύθυνση Νίνα μου:

http://62.103.160.123/wpasV2/public/c01-arch-index.aspx

Βέβαια το site δεν έχει ποικιλία διαθέσιμων εκπομπών -προς το παρόν- αλλα φαντάζομαι ότι σιγά σιγά το υλικό θα διευρύνεται. Αλλωστε, η διαδικασία της τεκμηρίωσης και ψηφιοποίησης είναι δύσκολη και μακροχρόνια διαδικασία (το λέω λόγω εμπειρίας). Οπότε, ΥΠΟΜΟΝΗ…ο Κήπος έρχεται….!!!!!!

Φιλιά σε όλους

Θεοδώρα

10 Δεκεμβρίου 07 στις 16:36

Α! Και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛA στο BLOG μας βρε παιδία.

Σε λίγο το Reunion μας κλείνει χρόνο. Άψογα! [Ελπίζω μόνο να μην κάνω λάθος στην ημερομηνία (9/12)]. Χι,χι…..

nikos

10 Δεκεμβρίου 07 στις 16:52

http://62.103.160.123/wpasV2/public/index.aspx

Νίνα

10 Δεκεμβρίου 07 στις 17:55

Eυχαριστώ πολύ, Θεοδώρα και Νίκο!

Νομίζω ότι Φεβρουάριο ξεκίνησε το blog, αν και το πήρα χαμπάρι μόλις το φθινόπωρο-φαντάζομαι ότι αν έκλεινε τώρα χρόνο, θα είχε αναφέρει κάτι ο Παραμυθάς μας.