Η ιστορία με τον διάβολο και την Αλήθεια

Σήμερα θα σας πω – ελαφρώς μεταλλαγμένη γιατί επινοήθηκε περίπου το 1950 – μια ιστορία που δεν είναι δική μου, αλλά που μ’ αρέσει πολύ.

Μια φορά που ο διάολος και δουλειά δεν είχε και είχε βαρεθεί και να γ…. τα παιδιά του, αποφάσισε να κατέβει στη γη. Πήρε παρέα ένα φίλο του, έγιναν και οι δύο πολύ high γκόμενοι – τύπου «life style» κι έτσι – και … «μπραφ» βρέθηκαν σ’ ένα πολυσύχναστο δρόμο κάποιας μεγάλης πόλης, κι άρχισαν να κόβουν βόλτες για να δούνε πόσοι δικοί τους κυκλοφορούσαν και πόσοι επιρρεπείς να γίνουν δικοί τους. Κάποια, στιγμή, βλέπουν έναν άνθρωπο μπροστά τους να σταματάει, να σκύβει και να μαζεύει κάτι λαμπερό σαν κόσμημα από το δρόμο. Το πήρε προσεκτικά μέσα στη φούχτα του και καθώς το κοίταζε το πρόσωπό του φωτίστηκε.
«Τι είναι αυτό που βρήκε ο τύπος;» ρώτησε το διάβολο ο φίλος του.
«Α, ένα κομμάτι Αλήθειας».
«Ένα κομμάτι Αλήθειας! Καλά και δεν ανησυχείς που ένας άνθρωπος ανακάλυψε την Αλήθεια;» ρώτησε απορημένος το διάβολο ο φίλος του.
«Όχι. Γιατί, χωρίς να το καταλάβει, θα τον βοηθήσω να την… οργανώσει».
«Κι αν σε καταλάβει;» επέμενε ο άλλος.
«Δύσκολο, πολύ δύσκολο… Χα, χα, χα…», απάντησε ο διάβολος γελώντας.