Ανατροπή…

Για άλλο μια φορά ένα post, αυτό που ήμουν έτοιμος να ανεβάσω χθες βράδυ, αναβλήθηκε από κάτι που έστειλαν και έγινε αιτία ανατροπής όσων σχεδίαζα να πω.
Εδώ και ένα μήνα σχεδόν, ένα νέο σε ηλικία και πολύ αγαπητό μου πρόσωπο, σαράντα κάτι -το πρώτο παιδί που ξέρω από έμβρυο στην κοιλιά της μάνας του- έχει αγγίξει το θάνατο από μία βαριά ίωση και το παλεύει. Πάνω σ’ αυτό μου ήρθε κι έβαλα και το βίντεο με τον Κρισναμούρτι που απαντάει στο ερώτημα τι θα γίνει όταν πεθάνει; Για άλλη μια φορά διαπιστώνει κανείς, τι εξαιρετικό που είναι να μην χάνει το χιούμορ του ούτε με τον θάνατο – κυρίως με τον δικό του. Με τέτοιο εξαιρετικό χιούμορ, είναι φτιαγμένο κι ένα μικρό βίντεο με κινούμενο σχέδιο που μου έστειλαν χτες βράδυ, και είναι ο καυγάς ανάμεσα σε ένα γιατρό και τον Χάρο (φοβερή φάτσα! χα, χα, χα…) που παλεύουν ποιος θα κερδίσει μια γιαγιά – μια γιαγιά τόσο ζόρικια, που στο τέλος ούτε ο Χάρος δεν τη θέλει.
Μου έκανε εντύπωση ότι στην αρχή των τίτλων, αναφέρεται ως ένας από τους δύο παραγωγούς, ο Αντόνιο Μπαντέρας. Θα ήθελα να το αφιερώσω στην Μαργαρίτα που ξέρω ότι έχει εξαιρετικό χιούμορ και είμαι βέβαιος ότι τελικά θα το δει.
Σας φιλώ.
Π.