Αν έχεις τύχη διάβαινε
Ε, γιορτές είναι, ας βάλουμε και κανένα παραμύθι παραπάνω. Και διάλεξα ένα παραμύθι που η αρχή του θυμίζει την κατάσταση που υπάρχει σήμερα στον τόπο μας – με τα οικονομικά εννοώ – ενώ η συνέχειά του δείχνει ότι μόνο με τύχη σαν του ήρωα έχει πιθανότητες πολύς κόσμος να τη βγάλει καθαρή στις μέρες μας. Όσο για τη γελοιογραφία του Κώστα Μητρόπουλου που βρήκα, είναι του 1986 (!) όπου μοιάζει από τότε ένα από τα προβλήματα της οικονομίας να είναι το Δημόσιο. Κι όταν λέμε “Δημόσιο” εννοούμε μία μεγάλη γκάμα δημόσιων υπαλλήλων που έχει ό,τι μπορείς να φανταστείς: από εφοριακούς, δικαστικούς και αστυφύλακες έως γιατρούς, τραπεζικούς και παπάδες! Εδώ και πολλές δεκαετίες οι οικογένειες ονειρεύονταν να γίνουν τα παιδιά τους δημόσιοι υπάλληλοι και πιέζανε ως ψηφοφόροι του βουλευτές τους να βάλουν τα παιδιά τους στο Δημόσιο, κι εκείνοι το έκαναν. Κάπου τους διόριζαν είτε χρειάζονταν είτε όχι. Την εποχή που ήμουν στην ΕΡΤ, χρειάζονταν γύρω στους 2.000 για όλη την Ελλάδα, και είχε 3.500!! Πω, πω… τι θυμήθηκα! Όσοι έχετε διαβάσει το βιογραφικό μου εδώ, θα έχετε δει ότι υπήρξα υπάλληλος της ΕΡΤ για 9 χρόνια. Πριν προσληφθώ, δούλευα ως ελεύθερος συνεργάτης στο ραδιόφωνο και σκιζόμουνα για να κάνω καλά τη δουλειά μου, που ήταν πάντα το παιδικό πρόγραμμα. Όταν κάποια στιγμή με προσλάβανε στην τηλεόραση -και μάλιστα ως προϊστάμενο τμήματος- εγώ συνέχισα να τρέχω για να γίνει η δουλειά μου. Μάλιστα κάποιες φορές, όταν αργούσε να εμφανιστεί ο ειδικός υπάλληλος που ήταν για να κουβαλάει τις βιντεοταινίες -ήταν και σαν μικρές βαλίτσες τότε- εγώ τις φορτωνόμουν και τις ανέβαζα στο μοντάζ. Μια μέρα, στις αρχές που είχα πάει, έπεσα σε μια τέτοια περίπτωση αργοπορίας, κι επειδή καιγόμουν να πάω στο μοντάζ – τρεις ορόφους πιο πάνω- φορτώθηκα τις δύο ταινίες κι άρχισα να τρέχω στο διάδρομο. Ξαφνικά πέφτω πάνω σε ένα “συνάδελφο” που με κοιτάζει με απορία και μου λέει: “Κουλάρισε ρε μα…., σε προσλάβανε, είσαι υπάλληλος πια”! Ε, κάτι τέτοιο -εκτός των άλλων- υπονοείται και στη γελοιογραφία του Μητρόπουλου. Αυτά…
Καλό βράδυ και σας εύχομαι να έχετε την τύχη του ήρωα του παραμυθιού, αλλά και να κόβει έτσι το μυαλό σας, γιατί, όπως λέγανε και “οι αρχαίοι ημών πρόγονοι”: Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Σας φιλώ.
Π.
7 Σχόλια στο “Αν έχεις τύχη διάβαινε”
marilia
19 Δεκεμβρίου 10 στις 2:27χεχεχεεεεε! Άκουσα παραμυθάκι, έκανα επανάληψη στο παραμυθοκάναλο και… χεχεεεεε… ετοιμάζω ζαβολιές! Η ροζ είναι ήδη έτοιμη. Αύριο η άσπρη. 😛
καληνύζζζζζζζζζζζζ….
dimitrisp
20 Δεκεμβρίου 10 στις 23:51Σαν δημόσιος υπάλληλος πήγες να χαλάσεις την “πιάτσα” λοιπόν αλλά ευτυχώς ο αθάνατος πελάτης-ψηφοφόρος νεοελληνάρας κράτησε ψηλά την σημαία…ήταν να μην τρουπώσει
🙂
Φιλιά
http://www.youtube.com/watch?v=PKS3iEw3QyU
tulpoeid
22 Δεκεμβρίου 10 στις 20:53Το σκίτσο του Μητρόπουλου είναι απ’το … ημερολόγιο της Pirelli!
http://issuu.com/smartinos/docs/___________pirelli____1986_______________________
Εκείνη η δεκαετία πιστεύω είχε και τα καλά της, ποια εταιρεία θα αποφάσιζε κάτι τέτοιο σήμερα πιστεύοντας ότι “το κοινό το σήκωνει”;
Την αγάπη μου για τις γιορτές – το ότι πέτυχα αυτό το μπλογκ ήταν απ’τα καλύτερα πράγματα φέτος.
Antonia
30 Δεκεμβρίου 10 στις 12:22Θα μπορουσατε σας παρακαλω να βαλετε και τα υπολοιπα παραμυθια (Οι τσουκαλαδες κι ο φαρσας,το βασιλοπουλο με τα γαιδουρισια αυτια κλπ απ αυτη την κασετα ιδιαιτερα?)Ευχαριστω
Χαρίκλεια
6 Απριλίου 11 στις 19:26παιδια μηπως ξερετε αν μπορω να κατεβασω τα παραμυθια με ηχο του μπλοκ;
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΕ ΗΧΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΜΥΘΑ @ 9ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ
26 Απριλίου 12 στις 11:14[…] Αν έχεις τύχη διάβαινε […]
να-τασσσάκι
18 Δεκεμβρίου 10 στις 23:33Αν οι «δημόσιοι υπάλληλοι» ήταν σαν εσένα, δεν θα είχαμε φτάσει εδώ -αλλά ας μην το σκαλίζω αυτό τώρα… 😉
Καλό βράδυ (ακούμε το παραμύθι και πάμε για νάνι)
Φιλί